ฟากทิศตะวันตกของอาณาจักรหริภุญไชยในอดีตกาล...
เป็นที่ตั้งของเมืองหน้าด่านอันมีนามว่า "เวียงมะโน"
เป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพืชพันธ์ธัญญาหาร
มีชัยภูมิเป็นที่ราบลุ่มน้ำท่วมถึง..ปัจจุบันเมืองนี้อยู่ในเขต
อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่ ครับ....
และที่ "เวียงมะโน" นี้เองเมื่อปี 2526 กรมศิลปากรได้ขุดค้นพบ
พระพิมพ์ขนาดเล็กศิลปะลำพูน หรือ ที่เราเรียกกันจนคุ้นว่า
"พระรอด" นั่นแหละครับ...............
สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในช่วงพุทธศตวรรษที่ 17
พิมพ์ทรงองค์พระก็ดูจะละม้ายคล้ายกับพระรอด "มหาวัน" พิมพ์เล็ก
แต่ด้วยความที่เป็นกรุ "น้ำท่วม" ผิวพระส่วนใหญ่ก็มักจะพบเจอ
คราบสนิมของโลหะธาตุที่อยู่ในกรุจับตัวและ
กระจายอยู่บนผิวพระอย่างเป็นธรรมชาติ...
คนเฒ่าเก่าแก่ของเวียงมะโนเมื่อต้องเดินทางค้างอ้างแรมไกล
ก็มักจะอาราธนา พระรอด นี้ใส่ถุงคล้องคอไปด้วย...
พุทธคุณด้านแคล้วคลาดปราศจากภยันตราย
เป็นที่เลื่องลือมาชั่วลูกสืบหลาน...
เสียงลือเสียงเล่าอ้างกันว่า..เมื่อคราว "เจมส์ ข้าวมันไก่"
ถึงคราวเคราะห์นั่งอยู่บนเครื่องบินลำที่ตก...แต่รอดราวปาฏิหารย์
พระในคอเขาว่ามีแต่ "พระรอดเวียงมะโน" นี่แหละครับ
ถ้า พระรอด"มหาวัน" ยังไม่มาโปรด..ผมว่า
"พระรอดเวียงมะโน" ก็น่าสนใจไม่น้อยนะครับ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น