ตำนานเรื่องราวในการสร้าง “พระสมเด็จ” มีมากมายหลากหลายที่มา บ้างก็เป็นเรื่องเล่าสืบต่อกันมา บ้างก็เป็นวัตถุที่อ้างว่ามีความเชื่อมโยงกับ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) แต่ที่มีพูดถึงกันอยู่บ่อย ๆ อีกชิ้นหนึ่งก็เห็นจะเป็น “บันทึกของหลวงปู่ดำ” ครับ
เราคงมีคำถามในใจกันแล้วล่ะครับว่า “หลวงปู่ดำ เป็นใคร?” เกี่ยวข้องกับ “สมเด็จโต” อย่างไร
“หลวงปู่ดำ” เป็นพระสงฆ์ยุคเดียวกับ “สมเด็จโต” คือมีชีวิตอยู่ทันกันแถมยังรู้จักกันอีกด้วย แกมีตำแหน่งเป็นถึงเจ้าอาวาสวัดอัมรินทร์ มีหลักฐานปรากฏในภาพถ่ายยอดฮิต! ที่ “เก๋าสยาม” นำมาให้ชมกันด้านล่างนี้เลยครับ
"หลวงปู่ดำ" คือ พระที่นั่งอยู่ทางด้านซ้ายของ สมเด็จโต ตามภาพถ่าย สมเด็จโตแกชอบเรียกว่า “หลวงพี่ดำ” เป็นอันสิ้นสงสัยไปข้อแรกว่าหลวงปู่ดำมีตัวตนจริงๆ และมีชีวิตอยู่ทันกับสมเด็จโต และหลวงปู่ดำ เป็นหนึ่งในผู้ที่ช่วย สมเด็จโต ทำพระสมเด็จ อีกด้วย
ทีนี้มาดูบันทึกของหลวงปู่ดำกันว่าเป็นมายังไง เท่าที่ “เก๋าสยาม” สืบค้นดูยังไม่เจอบันทึกฉบับดั้งเดิม (original) เจอแต่ บันทึก.. ของ.. บันทึก.. ของ.. บันทึก..ของ..บันทึก คือ เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ
เนื่องด้วยหลวงปู่ดำ แกเป็นหนึ่งในบรรดาผู้สร้าง พระสมเด็จ พอสมเด็จโต มรณภาพในปี พ.ศ.๒๔๑๕ หลวงปู่ดำ ก็ทำการรวบรวม “แม่พิมพ์พระสมเด็จ” ที่ยังคงใช้การได้อยู่ คือ ไม่แตก ไม่หัก สามารถใช้เป็นแม่พิมพ์ต่อได้ มาทำการจดบันทึกไว้ ทีนี้ในปี พ.ศ.๒๔๒๑ ถึงคราว หลวงปู่ดำ ท่านมรณภาพบ้าง ต่อมาอีก ๔ ปี คือใน ปี พ.ศ.๒๔๒๕ บันทึกนี้ก็มีการคัดลอกขึ้นมาใหม่และฉบับที่คัดลอกขึ้นมาใหม่นี้ตกไปอยู่กับ “พระครูปลัดมิศร์” ก็ไม่ใช่พระที่ไหนอื่นไกลหรอกครับ ท่านก็นั่งอยู่ข้างๆ หลวงปู่ดำ ตามภาพถ่ายข้างบนนั่นแหละครับ อา......บันทึก..ของ..บันทึก ได้เกิดขึ้นแล้ว
ลุปี พุทธศักราช ๒๔๓๙ “นายพึ่ง” บุตรชาย ของ “นายเลี่ยม” บ้านช่างหล่อ ( หมู่บ้านนี้ตั้งอยู่หลังวัดระฆังครับ) ได้ขอคักลอกบันทึกนี้จาก พระครูปลัดมิศร์ อีกต่อหนึ่ง “นายพึ่ง” ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ชื่อเสียงคุ้นหูว่าเป็นหนึ่งในบรรดา “ช่างหลวง” ผู้แกะแม่พิมพ์พระถวายสมเด็จโตที่เรารู้จักกันในนามว่า “หลวงวิจิตรนฤมล (พึ่ง ปฏิมากร)”
เช่นนี้เอง บันทึก..ของ..บันทึก..ของ..บันทึก ได้กำเนิดขึ้นในครานี้
เล่มสุดท้ายที่ “เก๋าสยาม” พบเจอก็คือเล่มนี้ ครับ
ตามภาพถ่ายนี้คือ บันทึกเล่มที่หลานของ “หลวงวิจิตรนฤมล (พึ่ง ปฏิมากร) แกชื่อว่า “นายจอม” มีตำแหน่งแห่งที่เป็นถึง หัวหน้ากองกษาปณ์ในสมัยนั้น ( สมกับเป็นตระกูลช่างหลวง จริ๊งๆ ) ได้คัดลอกขึ้นใหม่ในปี พ.ศ.๒๔๔๓ เป็นอันสิ้นสุดตำนานของ บันทึก..ของ..บันทึก..ของ..บันทึก..ของ..บันทึกของ“หลวงปู่ดำ”
คราวหน้า..เดี๋ยวเรามาว่ากันด้วยเรื่องเนื้อหาใน “บันทึกของหลวงปู่ดำ” กันครับ
สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น